تنهایی،غم عشق

تنهایی ، غم عشق

در زندگی باید عشق را معنا كرد چشم ها را باید بوسید دردها را باید كشید دستها را باید لمس كرد دلها را باید سپرد افسوس قلبهارا باید چه كرد دلهای بی رحم را باید چه كردمن كه تنهایم دل ندارم چشم ندارم برایم دعا كن تا از بی كسی آزاد شم تو كه دیوانه ی عشق و نفس و رفاقت هستی از دل من چه دانی من نه آنم كه علی داشته است من همانم كه علی خواسته است افسوس ندارم دل ندارم غم ندارم چشم ها را باید شست جور دیگر زندگی را باید دید من كه عالم تنهاییم تو كه رسوای عاشقی از دل من چه دانی دل من رسوای عالم است در بی كسی ناداری من همانم كه تو را داشته ام دل شب محرم راز توست دیوانه مشو من همان عظیم تنهایم در تنهایی دل به دست می آورم در شلوغی دل به درد می آورم غم مخور من رسوای عالمم گفته ام دل ندارم درد ندارم اما افسوس غمی دارم كه دنیا از او بی خبر است پس ای دوست غم مخور من همان رسوای عالمم در شب تاریكی تو را دیدم كه درمانده ای اما به رویت نیاوردهام چون تو را من چشم در راهم غم مخور من همان رسوای عالمم از عالم پرسند رسوایی چیست ؟ آیا همان سرو صدا و ناسزا گوییست ؟ گوید شخص عالم خیر رسوایی همان تنهاییست گویند چرا شخصعالم گوید هر چه تو داد و هوار بر س مردم زنی هر چه تو ناسزا و فحش دهی نگویند چرا برای چه اما اگر تنها بمانی گویند چرا برای چه زیبای خفته رسوای عالم است گویند چرا شخص عالم گوید چون تنها و خفته است در همه داستانها آمده است و می گویند چرا برای چه كودكان عاشق داستان او هستند چون تنها و خفته است نه به خاطر خفتگی بلكه برایس تنهایی او پرسند چرا آری تنهایی خود دیوانگیست رسوای عاشقیست محرم راز درماندگیست چس دیگر مپرس چرا برای چه . ای دوست غم مخور كه تنها می شوی خوشحال باش شاد و شنگول باش كه رسوای عالم نشوی

سه شنبه 10 مهر 1391 - 11:18:18 AM